Η μεγάλη έκταση δάσους που υπάρχει στο χωριό μας, μαζί με την πυκνή βλάστησή του, αποτελούν το καλύτερο καταφύγιο για τα θηράματα των κυνηγών. Έτσι κάθε χρονιά κατά τη διάρκεια της κυνηγητικής περιόδου (τέλη Αυγούστου έως τέλη Φεβρουαρίου), αρκετοί λάτρεις του κυνηγιού, ντόπιοι κάτοικοι, διπλανών χωριών, ακόμη και κυνηγοί από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην περιοχή μας.
Συγκεκριμένα στην περιοχή υπάρχουν είδη όπως: αγριογούρουνα, λαγοί, μπεκάτσες, ορτύκια, πάπιες, ζαρκάδια κ.π.ά. Για όλα τα είδη υπάρχει συγκεκριμένη χρονική περίοδος όπου επιτρέπεται η θήρευσή τους, σε αντίθεση με το κυνήγι του ζαρκαδιού που είναι ένα από τα προστατευόμενα είδη και συνεπώς η θήρευσή του απαγορεύεται ρητά.
Το κυνήγι εκτός από ένα χόμπι, πέρα από τη συνέχεια μιας παράδοσης, τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης του σώματος, και την απευθείας λήψη "καθαρής" τροφής από τη φύση, είναι και μια διέξοδος από την καθημερινότητα της πόλης ή του χωριού, που δίνει τη δυνατότητα να βρίσκεται ο καθένας που ασχολείται με αυτό μέσα στη φύση και να ζει της ομορφιές της. Τέλος είναι μια απαραίτητη δραστηριότητα για τη σωστή λειτουργία της φύσης.
